Pages

Tuesday, June 15, 2010

အိမ္


ေနၿပင္းလိုက္ မိုးထန္လိုက္နဲ့
သစ္ရြက္ေတြက ဝမ္းနည္းေက်ကြဲမွဳ
သီခ်င္းဆိုတယ္......
ထီးတစ္လက္ကဘဝကာကြယ္ေရးလား။
ငါမသိ........
ဒါဆိုဘဝက သီခ်င္မဆိုတတ္တဲ့
သစ္ရြက္ေပါ့.......
လူေတြမ်ား လမ္းေတြမ်ား
ယဥ္ေတြကမ်ားေတာ့
ငါမ်က္စိလည္.....
ဒုကၡဆိုတာ မ်က္စိမလည္ဘူး။
ဘဝက ဓါတ္မီးတိုင္လို
တည့္တည့္ရပ္ရပ္တည္ဖိုဆိုတာ
မၿဖစ္နိူင္လို့........................
ငါ....
ကိုယ္လက္ လွဳပ္ရွား
အေက်ာဆန့္
ေလကိုအဝရွဳ.......................................
ကိုယ္ခႏၶာ အေၾကာေတြ
ေၿပေလ်ာ့သြားတယ္။
စိတ္ေဝဒနာကေလ်ာ့မသြားဘူး.........
ခက္တာက လြမ္းတဲ့စိတ္။
ထီးတစ္လက္လို ပိတ္မရေတာ့
စြတ္စိုမွဳထဲဒီအတိုင္းထားလိုက္ေပါ့.......
ရြာစမ္း ၾကိဳက္သေလာက္
ခုေလာက္ဆို................
အေမ့အိမ္ကေလး
ေအး ခ်မ္း စိုစြတ္လွေရာေပါ့.........

............
.................
......................

1 comment:

ေက်ာ္စြာ said...

ေကာင္းပါတယ္..
လာလည္သြားတယ္ေနာ္...