ကြ်န္ေတာ့္ကို လူတခ်ိဳ ့က
နာလည္ၾကေပမယ့္
လူတခ်ိဳ့က
နားမလည္ၾကၿပန္ဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ကလူတခ်ိဳ့ကို
နားလည္မွုေပးေပမယ့္
လူတခ်ိဳ ့ကနားမလည္ၿပန္ဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ကနားမလည္တာလား
နားမလည္တာကကြ်န္ေတာ္လားဆိုတာ
စဥ္းစားေနရင္း
ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ကြ်န္ေတာ္
နားမလည္နိုင္ဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတဲ့စကား
ကြ်န္ေတာ့္ စကား
ဆိုေပမယ့္
သူတို့ကြ်န္ေတာ့္စကားကို
ကြ်န္ေတာ့္စကားလို့မသတ္မွတ္တာ
ကြ်န္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္။
ေသခ်ာမသိဘူးဆိုေပမယ့္
မသိဘူးဆိုတာကလဲ
ကြ်န္ေတာ္ ့ေၾကာင့္ပဲၿဖစ္မွာပါ။
တကယ္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္က
ဘာမွမသိဘူးဆိုေပမယ့္
ဘာမွမသိတာကကြ်န္ေတာ္ပဲေလ။
ဘဝတခုလံုးေပးဆပ္ၿပီး
ဘာကိုမွမလုပ္ပါဘူး
ဘာအတြက္မွလဲ
ဘဝတခုလံုးေပးဆပ္ဖို့
မေတြးဖူးေသးဘူး။
ေတြးခဲ့ဘူးတာေတြလဲ
ဘဝတခုလံုးနဲ့မဆိုင္ဖူးခဲ့ေသးဘူး။
ဘဝတခုလံုးနဲဲ့လဲ
ဘာကိုမွမသိေသးဘူး
ဘာကိုမွလဲနားမလည္ေသးသလို
ဘဝဆိုတာဘာမွန္းမသိေသးသူတစ္ေယာက္ပါ။
ေနာက္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး
တကယ္ကိုကြ်န္ေတာ္
ဘာမွမသိပါဘူး
မသိၿခင္းရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ
မသိတာေတြအမ်ားၾကီး
ရွိေနမွာေတာ့ေသခ်ာတယ္။
ဘူးတစ္လံုးေဆာင္
ေသေတာင္မဆင္းရဲဘူး
ဆိုေပမယ့္
ဘူး။ လား.
ဗူး။လား
ဆိုတာ
မသိေသးတဲ့သူေတြ
ဒုနဲ့ေဒး..........................
No comments:
Post a Comment