အခ်ိန္ေတြက ေစာင့္ရင္ၾကာတယ္ မေစာင့္ရင္ၿမန္တယ္ လမ္းေပၚကကားေတြကေတာ့ ေမာင္းမွသြားတယ္။
ကိုယ္တိုင္လဲ တစ္ခါတစ္ေလ ကုိယ္ကိုကိုယ္ ၿပန္ေမာင္းနွင္ေနရတယ္။ ဟိုေန ့ကေတာ့ ကလမ တို ့
ဆိုင္ဘက္ေရာက္တုန္း စာအုပ္တစ္အုပ္ ဝယ္လာခဲ ့တယ္။ ဖတ္မလို ့က စာအုပ္ေခါင္းစဥ္ဖတ္ၿပီး ေပ်ာ္သြား
လို ့ ခုထိမဖတ္ၿဖစ္ေသးဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ၿပန္မလာခင္ လက္ေဆာင္ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္
ေပးလာေသးတယ္။ လမ္းမွာမိုးေရေတြစိုၿပီး တစစီၿဖစ္ကုန္ၿပီ မေန ့ကမွ ၿပန္ၿပီ စတာပလာနဲ ့ၿပန္ညွပ္ထား
ရတယ္။ မဖတ္နဲ ့ေနာ္တဲ ့ မရဘူး ဖတ္လိုက္တယ္။ တစ္ေယာက္တည္း စၿပံဳးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘာၿဖစ္လဲ
သိလား ရယ္တယ္ေလ။ ရယ္ရလားလို ့မေမးနဲ ့ မေၿဖဘူး။ ဟာသစာအုပ္လားလို ့ မေမးနဲ ့
မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုဘာလဲ မေၿပာဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခုခု လုပ္ရေတာ့မယ္ သိေနတယ္ လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္။ အဲလိုရထားဘူတာရံုမွာ တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ သြားၿပီး အရက္တစ္လံုးေထာင္ ေဆးလိပ္ခဲၿပီး အရူးတစ္ေယာက္လို ေနေန
လိုက္ခ်င္တယ္။ ၿပီးရင္ ဖုန္ေလးမွဳတ္ထုတ္ၿပီး ၾကမ္းၿပင္မွာလွဲ ေလာကၾကီးနဲ ့ အဆက္အသြယ္ခနၿဖတ္ အိပ္မက္တခ်ိဳ ့ ကို မက္လိုက္မယ္ေလ။ အဲဒါ အရူးအိပ္မက္။
မနွစ္က ကြ်န္ေတာ္ ပိန္တယ္ အသားလည္းနဲနဲၿဖဴတယ္။ ဒီနွစ္က်ေတာ့ လူက ဘာပံုေပါက္ေနမွန္းမသိဘူး
အဲဒါနဲ ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ၿပန္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဆီမလိမ္း ေခါင္းမၿဖီး မွန္မၾကည့္ၿဖစ္တာၾကာေပါ့။
ဒီလိုနဲ ့ ကြ်န္ေတာ့္ကိုၿမင္ၾကတဲ ့သူေတြလဲ နွာေခါင္းရွဳံ ့ၾကရဲ ့။ အဲဒါမွ ကိုယ္ေနခ်င္သလို ေနလို ့မရမွန္း
သတိၿပန္ဝင္လာတယ္။ အေရးထဲ ေဟာဒီမ်က္နွာမွာ ေပါက္လိုက္ၾကတဲ ့ ဝက္ၿခံ ပိုးစိုးပက္စက္။
သတိရတိုင္းလဲ ေရေသာက္ေနဆဲပါ။ ပထဝီ အာေပါ ဝါေယာ ေတေဇာေတြလဲ ညီမွွ်ပါလွ်က္ အဘယ့္
ေၾကာင့္ ေပါက္ရသနည္း။ အခ်ဥ္ အငံ အစပ္လဲ ဟုတ္တိပတ္တိ မစားဘူး။ ညြန္ၿပေလကုန္ေသာ နည္း
လမ္းေတြလဲ မရဘူး။ သူကေတာ့ ဖုပ္ေလသည္ငပိ ရွိသည္ဟုပင္မထင္။ မထူးပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ လက္
ေလွ်ာ့လုိက္တယ္။ မခဥမ ေၿပာသလို ငါ့မ်က္နွာ ငါၿပန္မၾကည့္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ငါ့မ်က္နွာ
ကိုလဲ မၾကည့္ၾကပါနဲ ့။
တခါတေလ လူက စိတ္ေဖာက္လာတယ္။ ခနခနလဲ ဗိုက္က ဆာေနတယ္။ မစားဘူး ေနၾကည့္တယ္ မရ။
ခ်က္စားရတာ တကယ္မလြယ္မွန္း သိလာတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့လဲ ၿဖစ္သလိုပဲစားလိုက္
ေတာ့တယ္။ ခ်က္ရတာက အလုပ္ကမ်ားတယ္ စားေတာ့က တစ္ေယာက္တည္း ပင္ပန္းတယ္။
သူကေတာ့ ခ်က္ေၾကြးမယ္တဲ ့။ မလိုပါဘူး ခ်က္တတ္တယ္။ ေက်းဇူးတင္တယ္။အေမ သားရဲ ့
ထမင္းဝိုင္းေလး ေခ်ာက္ကပ္ေနတာ အေမ့ကိုသားမေၿပာၿပဘူး။ အေမေမးရင္ အဆင္ေၿပတယ္ပဲ
သားေၿပာမယ္။
ေရာက္လာကတည္းက အိမ္ကိုဖုန္္းမဆက္ၿဖစ္ဘူး သူ ့အိမ္မွာပဲေနၿပီး သူေၾကြးတာစားေနခဲ ့ရတယ္။
အလုပ္မွမရွိတာကို ေက်းဇူးတင္တာထက္ တင္တယ္။ အလုပ္လဲရၿပီေလ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။
အေမ့သား အသဲ မမာေသးဘူး အေမ။ မခဥမကေတာ့ အသဲမာတယ္တဲ ့အေမ။ ၿပီးေတာ့သူကေၿပာေသး
တယ္။ ဘာတဲ ့ အခ်စ္ေတြလဲမ်ားတယ္တဲ ့ သားလဲမ်ားခ်င္လိုက္တာအေမ။ ေတာ္ပါၿပီ ထိုင္ရာကမထခ်င္ဘူး။ အေမ ့ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ တခါမွ ဘာမွမၿဖစ္တဲ ့အေမ ့သား ဒီတခါေတာ့
အေမ ့အသံၾကားလို ့ မ်က္ရည္လည္ေနမိတယ္ဆိုတာ အေမသိပါေလစ။ ဆို ့တက္လာတဲ ့ မ်က္ရည္ေတြ
ကို အသာေလးသုပ္ၿပီး အက္ကြဲေနတဲ ့ အသံကို ထိမ္းခ်ဳပ္လို ့ အေမ ေနေကာင္းလားလို ့ တိုတိုနဲ ့လိုရင္း
ပဲေမးလိုက္မိတယ္ အေမ။ အေမေၿပာသမွ် ဖုန္းထဲမွာနားေထာင္ရင္း ပိုက္ဆံကုန္လို ့ ဖုန္းက်သြားခဲ ့တယ္။
အေမသိလိမ္ ့မယ္ေပါ့ ပိုက္ဆံကုန္သြားတယ္ဆိုုတာ။
ေဟာဒီရင္ထဲမွာေတာ့ အလြမ္းေတြမကုန္။
ဒီအတိုင္းပဲဆက္ေမာင္းေလ ေကြ ့ပတ္ၿပီးေရွာင္ခ်င္လို ့လား။
ေကာင္းေသာညပါ။ good night.
ကြ်န္ေတာ္ အဲလိုေလးပဲနုတ္ဆက္ခ်င္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္း နုတ္ဆက္ဖို ့ေမ ့သြားမလား။
8 comments:
မွန္လိုက္တာ ကိုၿဖိဳးေရ ကားဆိုတာေမာင္းမွ သြားသလို တစ္ခါတစ္ရံ ထံုထိုင္းေႏွးေကြးေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ေမာင္းေပးမွ လႈပ္ရွားမႈသြက္လာတာ း) သဘာဝက်က် ရိုက္ခ်က္ေတြ ေကာင္းလိုက္တာ ဂြတ္ႏိုက္ေနာ္ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
အခ်ိန္တစ္ခုမွာ လူတိုင္းလိုလုိ ျဖစ္တတ္ၾကစျမဲပါပဲ၊ ဒီကာလကို လြန္ေျမာက္ရင္ ကိုျဖိဳးလည္း အသဲမာႏိုင္ျပီေပ့ါ း)
ေကာင္းေသာနံနက္ခင္းပါ (မနက္ေရာက္မွ လာဖတ္လို႔)
ေမာနင္း.....:):) ေနာက္က်သြားလို႕..
ဂါတ္တညပါ မစုတ္ဖြားေတာ့တဲ့ စုတ္ဖြား.....၊အိမ္ျပန္ခ်င္
တယ္....၊ဘူတာရံုမွာေတာ့ အိပ္ခ်င္ပါဘူး...၊ၿခံေလးတစ္ၿခံထဲ
က တဲေလးတစ္လံုးထဲမွာ အရက္မူးေအာင္ေသာက္၊ေဆး
လိပ္ေလးဖြာ...၊ၿပီးျဖာေလးေပၚမွာ တစ္ေရးေလာက္ေအး
ေအးေဆးေဆးႏွပ္ခ်င္တယ္...၊ဒါ့ပံုေတြကေျပာစရာမရွိ
လႊတ္ေကာင္းအိ.....၊
ဘာစာအုပ္လဲဟင္...
သူေျပာတာေတြ စုံသြားေတာ့ ဘာမန္႔ရမလဲ တိေတာ့ဘူး.. >.<
သုူ႕စာဖတ္ရင္းနဲ႕ သမ်ားပါမ်က္ရည္၀ဲလာဘီ ဟင္႕
မ်က္ႏွာ၀က္ျခံေပါက္တာ သုပ္တဲ႕မ်က္ႏွာသုပ္ပ၀ါ မ်က္ႏွာသစ္ေဆး သတိထားၾကည္႕ပါ
ဂ်ာရစ္
ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ ေကာင္းေသာညေလးပါ...း))
ႏွဳတ္ဆက္ဖို႔ မေမ့လို႔ ခုလာႏွဳတ္ဆက္လိုက္တယ္
ျဖိဳးေမာင္ေရ။
စာနဲ႔ပံုနဲ႔ ဖတ္လို႔ေကာင္းထွာ
မၾကီးလြမ္း
Post a Comment