Pages

Monday, August 27, 2012


ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး  အားေနတယ္  အေရးမပါတဲ ့ ဖဘလဲမ်က္စိေနာက္လာတယ္။  ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီးေတာ့ၾကည့္ေနတာပဲရွိတယ္။   မီးပြိဳင့္က ေမာင္းခြင့္မၿပဳဘူး ။   ကို္ယ္နဲ ့မသိပဲနဲ ့ လူတခ်ိဳ ့မေကာင္းဘူး ။  သြားတိုက္ေဆးဘူးလဲမညွစ္ခ်င္ဘူး ။  အာရံုေနာက္တယ္။  ေအးေဆးပဲေနခ်င္တယ္ ။  လာမေနွာင့္ယွက္ၾကပါနဲ ့ ။  ေပ်ာ္ေအာင္မဖန္တီးေပးနိုင္ရင္ အသာေနပါ  စိတ္ဆင္းရဲၿခင္းေတြယူေဆာင္မလာၾကပါနဲ ့ ။  
သူကဟိုတေန ့ ဟိုဟာေပ်ာက္သြားတယ္ ။  စိတ္မေကာင္ဘူး ။ ပစၥည္းသခၤ ါရ လူသခၤ ါရပဲေလ ။ ကိုယ္တိုင္ကလဲ သိပ္နွေမ်ာတတ္တာမဟုတ္ေတာ့ သူ ့ကိုလဲ မနွေမ်ာခိုင္းဘူး ။  ကိုယ့္စိတ္ကကိုယ့္ကိုနွိပ္စက္တာ ဆိုးတယ္။  
တကယ္ဆို အတူတူသြားခ်င္တာေပါ့ ။  အေၿခအေနနဲ ့အခ်ိန္အခါေတြက မ်က္နွာမေပးဘူး ။  ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေလးေၿပေလညွင္းေတြၾကားထဲ ရယ္သံေတြၿဖန္ ့လႊင့္ခဲ ့ၾကတယ္ ။  ရိုးသားမွဳေတြနဲ ့ အလွဆင္ခဲ ့ၾကတယ္။  ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္ဝန္းထဲမွာေတာ့ ေရႊေတာင္စကၠဴေလးေတြ လြင့္ဝဲေနတယ္။  တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က သာယာတဲ ့ဥယာဥ္ၾကီးထဲမွာ၇ွိေနခဲ ့သူေပါ့ ။  ပံုရိပ္ေတြသိပ္လွတယ္။ foreground ေတြ background ေတြ သိပ္လွတယ္ ။  ေနေရာင္ခ်ည္ေအာက္ အလွအပေတြက ပ်ံ ့က်ဲေနေပမယ့္  ကြ်န္ေတာ့္အလင္းနဲ ့ ကြ်န္ေတာ္ ပံုေဖာ္ခြင့္မရဘူး ။  တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္ေနရင္း လမ္းေပ်ာက္ေနတယ္ ။  ညေတြမွာ ကြ်န္ေတာ္နုတ္ဆိပ္ေနတယ္ ။  မေၿခာက္ၿခားေတာ့ပါဘူး ဒီညထက္ ေနာက္ညေတြက ပိုမနက္ေတာ့ဘူးေလ။  ေကာင္းကင္ယံက ေၾကြက်လာတဲ ့ အလင္းတန္းေလးကိုတခ်က္ေငးၾကည့္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ၿပံဳးလိုက္မိတယ္။ အဲဒီညက ေလေၿပေတြ ေအးခ်မ္းသြားတယ္။  


စိတ္ကူးယဥ္တာေတြ ကြ်န္ေတာ္ ရပ္လိုက္ခ်င္တယ္။  ကမၻာၾကီး ရပ္သြားမလားလို ့ေပါ့။ ဒီလိုသာဆို ကြ်န္ေတာ့္ေန ့ညေတြ ေၿဗာင္းဆန္ကုန္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။   တခါတေလကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆံုးမတယ္။   အဲဒီအတြက္ ငွက္ေတြမပ်ံခ်င္ေန ပန္းေတြမလန္းရင္ေန စမ္းေတြမခမ္းရင္ေန ေလပူပူေႏြပူပူမွာ ကြ်န္ေတာ္ေလွ်ာက္ရဲတယ္။   မိုးေလဝသ သတင္းမွားမရြတ္ပါနဲ ့ ။
နွင္းေတြက်ခဲ ့တာ ေရေတြခဲဖို ့မဟုတ္ဘူး။  မိုးေတြရြာခဲ ့တာ ကမ္းပါးၿပိဳဖို ့မဟုတ္ဘူး။   

ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို ၾကည္လင္တဲ ့မ်က္ဝန္းတခ်ိဳ ့နဲ ့ ေမာ့ၾကည့္မိတာပါ။ ဂရုစိုက္မွဳေတြလိုခ်င္ေနတဲ ့မ်က္ဝန္းတခ်ိဳ ့ ၾကင္နာၿခင္းနဲ ့ေႏြးေထြးတဲ ့ေမတၱာကိုလိုခ်င္ေနတဲ ့မ်က္ဝန္းတခ်ိဳ ့ဆိုတာ မသိလို ့မ်ား  လစ္လ်ဴရွဳရက္ေလတာလား  လြင့္ခ်လိုက္တဲ ့ အေၾကြတခ်ိဳ ့ကိုေရတြက္လို ့ တမိနစ္ဆိုတဲ ့ အတိုင္းအတာနဲ ့ထပ္ ဂဏန္းသခ်ာၤေတြကို မေရတြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။  သူလဲ ခံစားတတ္တဲ ့ လူသားေပမို ့ တခါတခါေတာ့ မ်က္ဝန္းေတြမွာ မိုးေတြရြာခဲ ့တယ္။   ေလာကၾကီးက ေခ်ာက္ကပ္ေနတယ္။ မိုးစက္တို ့အၿပန္ ေလပူေတြအေဝ့မွာ သူ ့မ်က္နွာကို လွ်က္တိုက္သြားတဲ ့ ေလပူပူေတြေၾကာင့္ ဆံႏြယ္အခ်ိဳ ့ကို သူသပ္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီေတာ့ သက္ပ်င္းတခ်ိဳ ့ကို မွဳန္ ့ထုတ္လိုက္မိတယ္။  ဒီေႏြကိုေရာက္မွေတာ့ ဒီေလကိုသူ ေၾကာက္ေနဖို ့မွ မလိုေတာ့တာ ။

ဘာမွနားမလည္ဘူး တခုေတာ့သိတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္လဲလို ့မေမးနဲ ့ ေလးဖမ္းၿပီး ဒန္းစီးလို မွမရတာ ။ ကြ်န္ေတာ္မသိဘူး ။  အလိုလိုၿဖစ္လာတာ ။ ဟိုး  အေဝးကၾကယ္စင္ေလး လင္းတခ်က္မွိတ္တခ်က္ပါပဲ ။ အလင္းလိုခ်င္ခဲ ့တာပဲေလ ဘာၿဖစ္ရမွာလဲ ။ အာလာဒင္ကို မေတာင့္တခ်င္ဘူး ။  ပံုၿပင္ေလးေတြနားေထာင္ခ်င္တယ္ ။ စိတ္ကူးထဲမွာေပါ့ ရယ္သံတခ်ိဳ ့ ယွက္ၿဖာက်လာတယ္။  သူတုိ ့ေၿပာေၿပာေနတာေလ............  အဲဒါ ပံုၿပင္စာအုပ္တအုပ္ေပါ့ ။  အထပ္ထပ္အခါခါဖတ္တယ္ ။ ပံုၿပင္ထဲမွာ ေလေၿပေလညွင္းေတြ ပါတယ္ ငွက္ကေလးေတြပါတယ္ ပန္းကေလးေတြေရာ ၾကယ္စင္ေရာ လမင္းေရာ  အို...........အမ်ားၾကီးပဲ ။  မီးရွဴးမီးပန္ေတြလဲပါတယ္  ေၾကးအိုးနဲ ့ ေအးစက္စက္ေကာ္ဖီတခြက္လဲပါတယ္ ။  အရမ္းလွတဲ ့ပတဲ ့ အၿပံဳးတပြင့္လဲပါတယ္ ။  ဖတ္ေနရင္း နက္နက္လာတယ္ ။  သခ်ာၤတပုဒ္လို ခက္ခဲလာတယ္ ။  အသာေလးအနားမွခ်လို ့  ခပ္ေဝးေဝးက မီးပြိဳင့္ကိုေငးေနမိတယ္ ။  ပါးစပ္ကေတာ့ ပံုၿပင္ေတြထဲမွာထားရစ္ခဲ ့ရမွာပါလို ့ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ေနမိတယ္ ။  



ပိုက္ဆံအေၾကြေတြစုထားတယ္ ။  လွပတဲ ့ေန ့ရက္ေတြကို ဝယ္မလို ့ပါ ။  အဲလိုေၿပာရင္ ဟားတိုက္ၿပီးရယ္ေနမလားပဲ ။ ဒါလဲစိတ္ကူးယဥ္တာပဲေလ ။  မ်ားသြားတယ္ ၿပန္ေလွ်ာ့လိုက္မယ္ ။ ဝယ္လို ့မွမရတာကို ။ ဆားတပြင့္မၿဖစ္ခ်င္ဘူး ။ ေနၾကာေစ့မစားခ်င္ဘူး ။ ထမင္းဟင္း ခ်က္မစားခ်င္ဘူး။ အဝတ္မေလွ်ာ္ခ်င္ဘူး ။ သြားတိုက္ေဆးမညွစ္ခ်င္ဘူး ။  ေနပူထဲမသြားခ်င္ဘူး ။  အထင္လြဲမခံခ်င္ဘူး ။ အမုန္းမခံခ်င္ဘူး ။ ေပါင္မုန္ ့မၿဖစ္ခ်င္ဘူး ။ ဖုန္းမေပ်ာက္ခ်င္ဘူး ။ ဘယ္သူနဲ ့မွမေတြ ့ခ်င္ဘူး ။ ဘယ္သူကိုမွလဲ ေပးမေတြ ့ခ်င္ဘူး ။ အိပ္ေနခ်ိန္ဖုန္းလာရင္ မကိုင္ခ်င္ဘူး ။ဘီယာမေသာက္ခ်င္ဘူး။ အရစ္မခံခ်င္ဘူး ။ ဘာမွမမက္တဲ ့အိပ္မက္ မမက္ခ်င္ဘူး ။ အိကိုလဲ မစေတာ့ဘူး ။ သီတာကိုလဲ အရင္လို ပိက်ိပိက်ိမလုပ္ေတာ့ဘူး။ လူအမ်ားၾကီးနဲ ့ မခင္ခ်င္ဘူး ။ စကားမ်ားမ်ားမေၿပာခ်င္ဘူး ။ ပိုးဟက္ကိုမသက္ခ်င္ဘူး။ သီခ်င္း တေခြၿပီးတေခြ မဖြင့္ခ်င္ဘူး ။ဘီယာဘူးခြံမနင္ခ်င္ဘူး ။ ဖုန္းနဲ ့မက္ေဆ့မပို ့ေတာ့ဘူး ။  တဖက္လူ ေၿပာခ်င္မွန္းမသိ မေၿပာခ်င္မွန္းမသိ မေၿပာခ်င္ဘူး ။   

                                                                                                 
 တကယ္ဆိုရင္   ဘာလိုတာလဲ ။  ဒီဇယ္ဆီနဲ ့ဓါတ္ဆီ မေရာခ်င္ဘူး။  အင္ဂ်င္ခြဲလိုက္ရမယ္ ။ 
ကြ်န္ေတာ့္ကို ခင္တဲ ့သူေတြရွိတယ္ ။ ဘာေၾကာင့္ခင္ၾကတာလဲ (မသိဘူး) ။  ခြက္ထဲမွာ ေရတဝက္ပဲရွိတာလား ။  ကိုကာကိုလာက စာလံုးေတြယိုင္နဲ ့ေနတယ္ ။ Art တဲ ့ လူတစ္ေယာက္ ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ အက်ၤ ီခြ်တ္နဲ ့ ခံုေပၚမွာၿငိမ္ၿပီးေကြးေကြးေလးထိုင္ေနတယ္ ။   ကြ်န္ေတာ္လဲ ကိုလာတစ္ဗူး ခံုေပၚမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ခိုင္းၿပီး Art ေနတယ္။   ဖုန္းအားသြင္းၾကိဳးကို လိမ္ၿပီး သေရကြင္းနဲ ့ခ်ီ ၿပီေတာ့ စားပြဲေပၚမွာတင္ထားၿပီး အေပၚကေနမီးထိုးထားလိုက္ၿပီး Art ေနတယ္။  သြားၾကားထိုးတံေတြကို ခ်ိဳးေခ်ၿပီး စားပြဲေပၚၿဖန္ ့က်ဲထားၿပီး  ဒါလဲ Art တခုပဲလို ့ေတြးၿပီး ေငးၾကည့္ေနတယ္။ 



အရမ္းေလးတယ္ ။ မသယ္ခ်င္တာထက္ သယ္မနိုင္တာ ။  ((((သင္သည္ အခု ဒီစာကိုဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ စာကိုသာ၅မိနစ္ေလာက္ စူးစူးစိုက္စုိက္ၾကည့္ေနပါ ။ ထူးၿခားလာသည္ကို အံ့ၾသဖြယ္ေတြ ့ရလိမ္ ့မည္ ။ ))) အဲလိုပဲၿပန္ေရးလိုက္တယ္ ။  ဖဘမွာကတၿခားအေၾကာင္းအရာေပါ့ ။  ၾကည့္ၿဖစ္ေအာင္ၾကည့္လိုက္ေနာ္ ။ 
ၿပီးရင္ ((((ဒီစာကို အၿမန္ဆံုးရွယ္ေပးၾကပါ)))) ဘာလဲေတာ့မသိဘူး ။  ခက္တယ္ အဲဒါေတြ စိတ္မဝင္စားဘူး ။  ဂိမ္းေတြလာလာပို ့တယ္ ။  ေလတာထက္ပိုေလတယ္ ။  ကလိၿပီးရင္း ကလိၿပန္ရင္း ။  ေတာ္ေတာ္ဝါသနာၾကီးၾကတယ္ (Poke) ။  မ်က္စိေနာက္လာတယ္ ။   ၁ေယာက္ကို Block လိုက္တယ္  ေစာ္ကားလို ့ ။  ေနာက္တစ္ေယာက္ကို အပစ္မရွိပဲနဲ ့ မ်က္စိေနာက္လို ့ လုပ္လိုက္တယ္။ ဟိုေန ့ကေရးတဲ ့စေတးတပ္ လာလိုက္တာက ကိုယ္ခ်စ္တဲ ့သူေတြပဲ ။ သူတို ့ကိုမလုပ္ရက္လို ့ ကိုယ္ကိုယ္ကိုပဲအပစ္ေပးလိုက္တယ္ ။  ကြ်န္ေတာ္ မ်က္စိေအးေအး နားေအးေအးေနခ်င္တယ္။  ဂရုစိုက္ၿခင္းမခံရတဲ ့ကေလးတစ္ေယာက္ အားငယ္စိတ္ေတြဝင္လာတယ္ ။   ကြ်န္ေတာ္က ေရးကူရင္း ေရနစ္ေနတဲ ့ ငါးေလးတစ္ေကာင္လား ။  ေရေတြထဲက လြတ္ေၿမာက္ခ်င္တယ္။ 

8 comments:

Candy said...

ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ... ခုဖဘမွာလဲ မရွိေတာ့ဘူး.. ဟိုေန႔က စေတးတပ္က ဘာႀကီးတုန္း...

အဆင္ေျပရဲ႕လား??????????????
တခုခုျဖစ္ေနရင္ ေျပာေနာ္ :(

Cameron said...

ဒီစာကိုဖတ္ရတာ စို႔နင့္တင္းက်ပ္မႈနဲ႔ ေလာင္ပိတ္ခံေနရသလိုပဲ...။ လြတ္ေျမာက္္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ...စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနပါ...။ မဟုတ္ရင္ တစ္ေယာက္ထဲ ရူးသြားႏိုင္တယ္...။ ဘာေတြဘယ္လိုပဲ ေသဆံုးေျခာက္ေသြ႔သြားပါေစေပါ့ အဲဒီဥယ်ာဥ္ျခံထဲမွာ ပန္းတစ္ပြင့္ေတာ့လန္းေနပါေသးတယ္။

mstint said...

စိတ္ရႈပ္စရာေတြမ်ားေနလို႔လား ကိုၿဖိဳးေရ။ အခ်ိန္ဆိုတာ ရပ္မေနသလို ျဖစ္မႈပ်က္မႈဟာလည္း အၿမဲေျပာင္းလဲေနတာကို ေတြးရင္းေျဖသိမ့္လိုက္ပါေနာ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ညိမ္းႏိုင္ said...

စလို႕အားရေတာ့မွ မစေတာ့ဘူးတဲ့....ဟြမ္း....စိတ္ထဲ
သိပ္ၾကည္တယ္မထင္နဲ႕...ဒါၿဗဲ....

khin oo may said...

တုိ႕စုထားတဲ႕ အေႀကြေတြ ပါထည္႕ေပးမယ္ေနာ္ ၿပမလို႕ဟာ ဖဘ ပိတ္ထားတယ္ဆုိေတာ႕ဘယ္႕နယ္ၿပရမတံုး။

khin oo may said...

အိက်ိအိက်ိလုပ္ခ်င္လုိ္က္တာ

ပံု
ပိက်ိသီတာ.

လရိပ္အိမ္ said...
This comment has been removed by the author.
လရိပ္အိမ္ said...

မွားမန္႕မိတယ္ထင္တယ္။ ဖ်က္လိုက္တယ္ ဟဲဟဲ။
ကိုယ္လဲ ေနမေကာင္းျခင္းကေန လြတ္ေျမာက္ခ်င္တယ္။