Pages

Sunday, January 30, 2011

ကမ ၻာၾကီးၿပားေနသည္။


အေမ
မိဘေမတၱာ ဖြဲ ့ႏြဲ ့တာေတြ
တပံုတပင္ ဘယ္လိုပင္ဖြဲ ့ႏြဲ ့
မွီနိုင္လိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး။
အေမေကြ်း အေမေမြးခဲ့တာ
ခုအေမ ့သား
အရြယ္ေရာက္လို ့လူလားေၿမာက္ခဲ့ၿပီေလ
အေမပံုေအာေပးခဲ့တဲ့
ဘ နဲ ့စၿပီး ဝ နဲ ့ဆံုးတဲ့
ဘဝကေနေပ်ာ္ပါတယ္အေမ
သားသတိရေနေသးတာေပါ့
အိပ္မေပ်ာ္ရင္အေမေခ်ာ့သိပ္တတ္တဲ့ေတးတပုဒ္
ပါးၿပင္ေပၚမွာအေမလူးေပးတဲ့ပါးကြက္ၾကားသနပ္ခါး
ေလာကအလယ္
ေသာကမၾကြယ္ရေအာင္
ဆိုဆံုးမတဲ့အေမ့ရဲ့စကား
အေမက်ခဲ့တဲ့မ်က္ရည္စက္ေတြ
သားအတြက္ပဲဆိုတာ
အခုမွသားသိတတ္ေနခဲ့ၿပီ အေမ....
အေမ
တခါတေလ
ေလာကၾကီးကေလ
ေလာေလာၿပီးကေနတယ္လို ့
သားထင္တယ္အေမ
သားထင္တာမမွားေလာက္ပါဘူးေနာ္
ဒါဆိုရင္
အေမဆီၿပန္မေရာက္ေသးသေရြ ့
ကမ ၻာၾကီးၿပားေနတယ္လို ့ပဲ
သားမွတ္ယူထားလိုက္ေတာ့မယ္။

2 comments:

ခ်မ္းလင္းေန said...

ကမၻာျပားေတာင္ေနျပီလား။ ငါ...ဘယ္ေရာက္ေနလို႔ပါလိမ့္။ ေၾသာ္... သြားအိပ္ေနတာကိုး။ ျဖိဳးေမာင္ကဗ်ာေလးေတြ႔မွ အိပ္ရာက လန္႔ႏိုးလာတာ။ ဝါး ......ကဗ်ာထဲက အေမဆိုတာနဲ့တင္ အံမခန္း ခမ္းနားထည္ဝါသြားပါတယ္ညီေရ။
အိပ္ေရးမဝေသးလို႔ ျပန္အိပ္လုိက္ဦးမယ္။ မႏိုးနဲ႔ေနာ္။

ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္(CTM) said...

ဟုတ္....ဘာရယ္မဟုတ္
စိတ္ကူးေလးေပါက္တာနဲ ့
ၿပားသြားတာ...
ကမၻာၾကီး။