မွဳန္ပ်ပ် ဆိုင္းဘုတ္ေလး

ကြ်န္ေတာ္္ကမေလးရွားနိုင္ငံမွာတရားမဝင္ေနထိုင္တဲ ့သူတစ္ဦးေပါ့။

ကြ်န္ေတာ့္မွာ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ ့ ဇနီးနွင့္ အတူ အသက္အရြယ္

မတိမ္းမရိမ္း ကေလး ၃ေယာက္ရွိတယ္။ 

အၾကီးဆံုးသားေလးက ၇နွစ္ပဲ၇ွိေသးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ တို ့မိသားစုေလးသာယာဖို ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ေန့ရွိသေရြ ့ၾကိဳးစား

ေနခဲ ့တယ္။ လစာရတဲ ့ရက္ေလးေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့

အၿမဲအေပ်ာ္၇ြွင္ဆံုးေပါ့။ အိမ္လခေလးေပး ေရဖိုးမီးဖိုးေလးေဆာင္

ဟိုတာေလးဝယ္ ဒီတာေလးဝယ္ လိုအပ္တာေလးေတြၿဖည့္ ေပါ့

ဒါနဲ ့တင္ကုန္ပါတယ္။

သူမ်ားနိုင္ငံမွာတရားမဝင္ေနရတဲ ့ဘဝက ထင္သလိုေတာ့ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲဗ်ာ

အသက္ကိုဖက္နဲ ့ ထုပ္ထားရသလားေတာင္ေတြးယူရတယ္။

ေက်ာက္ခဲ ့ကိုေရထဲပစ္ခ်ရင္ေတာင္ ပလံု ဆိုၿပီ အသံၿမည္ဦးမယ္။

တကယ္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို ့ဘဝေတြက ကမ္းနားသစ္ပင္ေတြေပါ့။

လိုအပ္လို ့အလုပ္ထဲကသူငယ္ခ်င္းေတြေၿပာေၿပာေနတဲ ့ (ယူအမ္)ဆိုတာကိုေတာ့

ေလ်ွာက္ထားတယ္။ခုမွစာရြက္ကေလးပဲရေသးတာ  ဒါကလဲ ကြ်န္ေတာ္ရဲ ့

သားေလးေတြ သမီးေလးေတြအတြက္ပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ္ ဇနီး သားနဲ ့သမီးေလးေတြ ကို ကြ်န္ေတာ္အရမ္းခ်စ္တာေပါ့ဗ်ာ

ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီေန ့ကအလုပ္ကိုမနက္ေစာေစာသြားၿဖစ္ခဲ ့တယ္

…………..

…………..
...............

ဆက္လက္ဖတ္ရွဳနိုင္ပါသည္

စိတ္ထဲမွာေတာ့တစ္ထင့္ထင့္နဲ ့ေပါ့

တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးခ်ည္းပဲ

ဒါနဲ ့ညေနအိမ္လဲေရာက္ေရာ ၾကားလိုက္ရတဲ ့သတင္းက

ကြ်န္ေတာ္ ့ကို ၾကက္သီးေတြထသြားေစခဲ ့တယ္။

ငိုေနတဲ ့မိန္မနဲ ့ ကေလးေတြ ………………………………………………

ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ အိမ္ကေလး (ငွားေနတဲ ့အိမ္ကေလးေပါ့)

တကယ္ကို ဘာမွကိုမရွိေတာ ့ပါဘူးဗ်ာ ……………………………………

တစ္အိမ္လံုးကိုေမြွေနွာက္ထားလိုက္ၾကတာ ရွိတာေလးေတြ စုေဆာင္းထား

တာေလးေတြ ကုန္ၿပီ။

သူ ့ကိုေမးၾကည့္ေတာ့ သူကအိမ္မွာမရွိဘူးတဲ ့ သူ ့နဲ ့ေတာ္စပ္တဲ ့အမ်ိဳးတစ္ေယာက္

အိမ္ကိုသြားေနတာ ညေနေစာင္းမွၿပန္ေရာက္တာတဲ ့ေလ…..

မိန္းမကိုပဲအပစ္တင္ရမလား ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ အပစ္တင္ရမလားဆိုတာ

မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ပါပဲ

ရတဲ ့လစာေလးကိုစုထားမယ္လို ့စိတ္ကူရံုရွိေသး လက္စြပ္ေလး လက္ေကာက္

ေလးဝယ္ဖို ့ တက်ီက်ီ နဲ ့ ဂ်ီက်လြန္းလို ့ဝယ္ထားေပးမိပါတယ္။ အခု အဲဒါေတြလဲပါၿပီ။

ကြ်န္ေတာ္ခနခန မိန္းမကိုေၿပာတယ္။ ငါတို ့ေတြေနေနတာကိုယ့္နိုင္ငံမွာမဟုတ္ဘူး

လို ့ ကိုယ္ ့နိုင္ငံမွာက ေဆြ နဲ ့မ်ိဳး နဲ ့ ဒီမွာေဆြမရွိ မ်ိဳးမရွိ။ ကိုယ္တကယ္ဒုကၡေရာက္

လာရင္ ဘယ္သူမွ ကူညီမယ့္သူမရွိဘူး ဆိုတာ ခနခနေၿပာခဲ ့တယ္။

ကဲအခု ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ။ မိန္းမကငိုေနတယ္ ….သူ ့လဲသနားတယ္

အဓိကကြ်န္ေတာ္ ကေလးေတြကိုသနားမိတာ….မိုးလဲခ်ဳပ္စၿပဳေနၿပီ

ထမင္းလဲမခ်က္ရေသးဘူး အိမ္မွာလဲဘာတစ္ခုမွမရွိေတာ့ဘူး။

သူတို ့ေလးေတြဗိုက္ဆာၿပီေပါ့ဗ်။

ကြ်န္ေတာ္ေခါင္ေတြရွဳပ္ေနၿပီ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။

ခနေလးညိမ္ညိမ္ေလးထိုင္ၿပီးစဥ္းစားလိုက္တာ အေၿဖေတြ့တယ္။

ဟုတ္တာပဲ ဟို ကားဝပ္ေရွာ ့ဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ပိုက္ဆံ

၇၀၀ ခ်ီးထားတာအခုမွသတိရတယ္။သူ ့ဆီပိုက္ဆံသြားေတာင္းမယ္လို ့ဆံုးၿဖတ္

လိုက္တယ္။ အိပ္ထဲမွာပိုက္ဆံနဲ ့တူတာဆိုလို ့ တၿပားမွကိုမရွိေတာ့တာပါ တကယ္

အဲဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္သားအၾကီးေကာင္ေလးကို လက္ဆြဲၿပီးထြက္ခဲ ့ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းရဲ ့ကားဝပ္ေရွာ ့ကိုေရာက္ဖို ့မိနစ္နွစ္ဆယ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္

ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က တစ္လမ္းလံုးစဥ္းစားခဲ ့တယ္ေပါ့။

ေၾသာ္ဒီမေလးနိုင္ငံကေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပါလားလို ့ သူ ့မေလးလူမ်ိဳးေတြကိုပဲၾကည့္

ငပ်င္းေတြခ်ည္းပဲ တရက္လုပ္ၿပီးနွစ္ရက္ေလာက္ထိုင္စားတဲ ့သူေတြ။

ရဲကတစ္မ်ိဳး လမ္းေဘးမွာ ငမူလိုလို အရူးလိုလိုနဲ ့ကတစ္မ်ိဳး သူတို ့နားသတိမရွိပဲ

သြားမိရင္ေတာ့ ဓါးေထာက္ၿပီးေတာင္းတဲ ့ေကာင္ေတြကလဲရွိေသးတယ္။

ေၿပာရရင္ဗ်ာ လူဆိုး သူခိုး အရက္သမား ေဆးသမား ေလာင္းကစားသမား

မား မား မား မား ေတြကမွအမ်ားၾကီး………..

လူမ်ိဳ းကလဲစံုစရိုက္ကလဲစံုဆိုေတာ့ ၾကားဖူးထားတာေတြကေတာ့အမ်ားၾကီးေပါ့

လူဆိုတာကလဲ ခက္သားေနာ္ မၾကံဳစဖူး အၾကံဳထူး ၾကံဳဖူးမွပဲသိေတာ့တာ။

ကြ်န္ေတာ္ ့သူငယ္ခ်င္းဆိုင္ေရွ ့နားေတာ့ေရာက္လာပါေပါ့

အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကိုေမးေတာ့ ဘာေၿပာတယ္မွတ္သလဲ………..

အဲဒီကြ်န္ေတာ္ အေၾကြးရစရာရွိတဲ ့တစ္ေယာက္က တစ္ေန ့ကပဲၿမန္မာၿပည္

ၿပန္သြားၿပီတဲ ့ဗ်ာ………………

ကြ်န္ေတာ္မွာဘာမွကိုမေၿပာနိုင္ေတာ့ပဲ ေဘးကေနၾကည့္ရင္ေတာ့ ပါးစပ္ၾကီးအေဟာင္းသား

လိုပဲၿဖစ္ေနမွာေသခ်ာတယ္။

လူတစ္ေယာက္မွာ အဓိက စိတ္ပဲဗ် စိတ္ရဲ ့တန္ခို းက ထက္ၿမတ္ တယ္။

ငါဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ ငါဒီအတိုင္းစိတ္ဓါတ္က်ေနေတာ့မွာလား

ငါဒီလိုမ်ိဳ းစိတ္ဓါတ္က်ေနလို ့ေရာ ငါ ့ၿပသနာတစ္သီၾကီးကငါ့ကိုသက္ညွာမွာလား

ငါတစ္ေယာက္တည္းလား….ဟုတ္တယ္…ငါတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး။

ငါ့မွာမိသားစုဆိုတာရွိတယ္…

ငါကိုယ္တိုင္ကစိတ္ဓါတ္ေတြက်ေနမွၿဖင့္ ငါ့မိသားစုဘဝ သြားၿပီေပါ့ လို ့ဆိုတဲ ့

အေတြး ကိုရလိုက္တယ္။

အဲဒီေနရာကေန မသိစိတ္ကဘယ္အခ်ိန္က ထြက္လာလိုက္မွန္းမသိဘူး

လက္ထဲမွာကိုင္ထားတာဘာလဲလို ့သတိရတဲ ့ အခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ္ ့သားရဲ ့လက္ၿဖစ္ေနတယ္

ကေလးရဲ ့မ်က္ဝန္းမွာ အားငယ္မွဳေတြ စိုးရိမ္မွဳေတြ နဲ ့ အေဖကို အားကိုးတၾကီး

ၾကည့္ေနတဲ ့မ်က္ဝန္းအခ်ိဳ ့ကို ကြ်န္ေတာ္ေတြ ့လိုက္ရတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ သားကိုၿပံဳးၿပလိုက္တယ္။အဲဒီအၿပံဳးေတြမွာ အေဖဟာ

သားတို ့အတြက္ သားေမေမ အတြက္ အၿမဲ တမ္း သူရဲေကာင္းၾကီး သားတို ့ရဲ  ့

ေရွ ့ကေန မားမားၾကီးရပ္တည္ၿပီး ၿဖစ္လာမယ္ ့ၿပသနာေတြကို ရင္ဆိုင္ ရင္း

သားတို ့ရဲ ့ဘဝေတြအတြက္ စေတးပါ့မယ္ဆိုတဲ ့ အၿပံဳးေတြေပါ့။

သားမ်က္ဝန္းေလးၾကည္လင္စၿပဳလာတယ္……………………………………….

ဒါနဲ ့လမ္းေလွ်ာက္လာရင္းစိတ္ကစဥ္းစားမိတာတစ္ခုက ခ်က္ခ်င္းထြက္လာတယ္။

ဒီညငါတို ့မိသားစု ထမင္းမစားရေသးဘူး အဲဒါအေရးၾကီးတယ္။

အဲဒီၿပသနာဘယ္လိုေၿဖရွင္းရမလဲ……

ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ ေငြေလး၂၀ ေလာက္ရရင္အဆင္ေၿပၿပီလို ့တြက္လိုက္တယ္။

ဟုတ္တယ္ ေငြ ၂၀ က ကြ်န္ေတာ္မိသားစု အတြက္ေလာေလာဆယ္ ၃ရက္ေလာက္ေတာ့

ေခြ်တာစားလို ့ရတာေပါ့။ ဘယ္သူ ့ဆီမွာ အကူအညီ ေတာင္းရမလဲ………..

အသိေတြကလဲ ဒီနားမွာတစ္ေယာက္မွမရွိၾကဘူး….အဲဒါမွဒုကၡ။

ေၾသာ္ဒုကၡဆိုတာ ဒါပါလားလို ့ အဲဒီမွာစဥ္းစားမိတာ။

ဒါနဲ ့ကြ်န္ေတာ္လဲေလွ်ာက္လာရင္းနဲ ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုေတြ ့တယ္ ။အေရွ ့ကမွန္တံခါးေတြနဲ ့

ခမ္းခမ္းနားနားေပါ့။ မသိစိတ္က ကြ်န္ေတာ့္ကို အဲဒီဆိုင္ထဲဆြဲေခၚသြားသလား

ထင္မိတယ္။ သိတဲ ့အခ်ိန္ဆိုင္ထဲေရာက္ေနၿပီ။

ကြ်န္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ လက္ေတြဒူးေတြ တုန္ေနၿပီ သားေလးရဲ ့လက္ကိုလဲ

က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားလိုက္မိတယ္။ ပထမဆိုင္ထဲကေကာင္ေလး တစ္ေယာက္

ကိုေတြ ့တယ္။ ၿပန္စဥ္းစားမိရင္ ရွက္လဲရွက္တယ္ဗ်…..ကြ်န္ေတာ္ အခုလိုမ်ိဳး တစ္စိမ္း

လူတစ္ေယာက္ဆီက အကူအညီေတာင္းၿပီး ပိုက္ဆံမယူဖူးဘူး။

ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ဗ်ာ ပိုက္ဆံမေတာင္းဖူးဘူး။

ကြ်န္ေတာ္ လက္ရွိသူေတာင္းစားဘဝ။

ဟုတ္တယ္…………………..

…………………………….

ကြ်န္ေတာ္ဆိုင္ထဲကေတြ ့တဲ ့ စားပြဲထို းေကာင္ေလးကို

မေလးလိုပဲေမးလိုက္တယ္….ငါ့ကို တစ္ခုေလာက္ကူညီပါကြာလို ့ ေမးေတာ့

အဲဒီေကာင္ေလး အကိုၿမန္မာလားတဲ ့ဗ်ာ……………………………………………..

ကြ်န္ေတာ့္မ်က္နွာကို တခုခုကရိုက္ထည့္လိုက္သလိုပဲ   ….ထူပူသြားတယ္

အရမ္းဆာေလာင္ေနတဲ ့ကေလးတစ္ေယာက္ စားစရာတစ္ခုခုရသလိုမ်ိဳးေလ

ေပ်ာ္သြားတာ။ဟုတ္တယ္ ပထမကြ်န္ေတာ္အရမ္းရွက္မိတယ္..ေနာက္ေတာ့အရမ္းလဲ

ေပ်ာ္မိတယ္။

ဟုတ္တယ္ကြာ အကိုၿမန္မာလူမ်ိဳးပါ အကိုကရန္ကုန္ကပါ။

အကိုအခုအရမ္းဒုကၡေရာက္ေနလို ့ပါငါ့ညီရာ

အခုအကို ့အိ္မ္မွာ ရွိတာေလးေတြ သူခိုး ခိုးသြား ကုန္လို ့

ပိုက္ဆံလဲတစ္ၿပားမွမရွိေတာ့ဘူး အကို ့မွာမိန္မနဲ ့ကေလးနဲ ့ပါ

ေန ့လည္ကအကို ့မိန္းမ အၿပင္သြားလည္ေနတုံး အိမ္ကို သူခိုးဝင္ခိုးသြားတာ

ကိုယ္ ့မိန္းမအတြက္စုထားတဲ ့လက္စြပ္ေလးနဲ ့ဆြဲ ၾကိဳးေလးေတြလဲပါသြားကုန္ၿပီ။

အဲဒါအခု အကိုက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီမွာ ပိုက္ဆံရစရာရွိလို ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလး

နဲ ့လာခဲ ့တာ အခုသူကလဲ တစ္ေန ့ကမွၿမန္မာၿပည္ကိုၿပန္သြားၿပီတဲ ့ကြာ

အဲဒါ ငါ့ညီ ၿဖစ္နိုင္ရင္ အကို ့ကို ပိုက္ဆံေလး ၂၀ ေလာက္ကူညီလို ့ရမလားကြာ။

အကို ့ညီေလးေက်းဇူးကိုမေမ့ပါဘူးေနာ္…အကို တကယ့္ကိုအခက္အခဲၿဖစ္ေနလို ့ပါကြာ။

ကြ်န္ေတာ္လဲၿဖစ္ပ်က္သမွ်အကုန္လံုးကိုခယားေရသြန္ သလိုေၿပာခ်လိုက္တာ

ေကာင္ေလးကေခါင္းေလးညိတ္ၿပီးနားေထာင္ရွာတယ္။ ေကာင္းေလးကစိတ္ေကာင္း

ရွိမယ့္ ပံုပဲလို ့ေတာ့စိတ္ထဲကေတြးမိၿပီး ေပ်ာ္သြားတယ္။

အဲဒါနဲ ့ေကာင္ေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကို ဆိုင္ေရွ ့ကထိုင္ခံုမွာထိုင္ခိုင္းၿပီး

ဆုိင္ထဲခနဝင္သြားတယ္…ခနေနေတာ့ၿပန္ထြက္လာၿပီး ပိုက္ဆံထည့္တဲ ့

ေကာင္တာထဲက ပိုက္ဆံယူလာခဲ ့တယ္။ၿပီးေတာ့ကြ်န္ေတာ္ကို အၿပင္ေခၚလာၿပီး

ကြ်န္ေတာ္လက္ထဲကို ပိုက္ဆံငါးဆယ္တန္ တစ္ရြက္ေပးတာဗ်ာ။

ကြ်န္ေတာ္ ့မွာဝမ္းသာလြန္းလို ့ မ်က္ရည္ေတြေတာင္စို ့လာတယ္။

ဘာဆက္ေၿပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။

ဟာ ….ငါ့ညီ အကိုေတာင္းတာ ၂၀ ပဲငါ့ညီကိုယ္ ့ကို ၅၀ေတာင္ ေပးတယ္ေနာ္

လို ့နုတ္ကထင္မထားပဲထြက္မိတယ္။တကယ့္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြာ

ကိုယ့္အခုလိုဒုကၡေရာက္ေနတံုးငါ့ညီ အခုလိုကူညီတာကို ဘယ္လုိေက်းဇူးတင္ရမွန္း

မသိေတာ့ဘူး။ငါ့ညီ ကိုအဆင္ေၿပရင္ေလ ငါ့ညီကို ေက်းဇူးဆပ္ပါ့မယ္ကြာ

ငါ့ညီ ကိုယ့္ကိုၾကိဳက္တာခိုင္းေနာ္……………………

ကြ်န္ေတာ္ကသာပါးစပ္ကတတြတ္တြတ္ေၿပာေနတာ ေကာင္ေလးကေတာ့ၿပံဳးေနတာပဲ

သူ ့အၿပံဳးေတြမွာ သနားက်င္နာတဲ ့စိတ္ ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ ့စိတ္

လူတစ္ဖက္သားကိုကူညီခ်င္တဲ ့စိတ္ေတြ ၿပည့္လွ်ံ ေနတယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ေတြ ့ခဲ ့ရတယ္။

ေကာင္ေလးက သားသားခနေနဦးေနာ္တဲ ့   ဆိုၿပီး ဆိုင္ထဲဝင္သြားတယ္။

ခနေနေတာ ့အိပ္ေလးတစ္လံုးဆြဲၿပီၿပန္ထြက္လာတယ္

သားေလးကိုသူကလွမ္းေပး တယ္။

Cola ၂ဗူး။ ကြ်န္ေတာ္ ့မွာ ဝမ္းသာတာေရာ ဝမ္းနည္းတာေရာ

ရွက္တာေတြေရာ ကိုစံုလို ့ေကာင္ေလးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုၿပီး……

သားေလးလက္ကိုဆြဲ အိမ္အၿမန္ေရာက္ခ်င္ေဇာနဲ ့ေၿခလွမ္း အၾကဲၾကီးနဲ ့ထြက္လာလိုက္တာ

ခပ္ေဝးေဝးအေရာက္ ေကာင္ေလးရွိတဲ ့ေနရာကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့

မွဳန္ပ်ပ် ဆိုင္းဘုတ္ ေလးတစ္ခုကိုေတြ ့တယ္

(SU RI YA)တဲ ့………………………………..

အားလံုးေပ်ာ္၇ြွင္ခ်မ္းေၿမ ့ၾကပါေစ။

(ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္)